هوشنگ پزشک نیا از جمله نقاشان دهه 30 تا 50 کشورمان بود که در طول دوران کاریش، رنجهای بسیار را متحمل شد و نامهری های فراوانی را تجربه کرد به طوریکه ده سال پایان زندگیش با آشفتگی و سختی و تلخی سپری شد. افصح المتکلمین سعدی شیرازی، زمانی نوشت: «محال است هنرمندان بمیرند، و بی هنران جای ایشان بگیرند.» به واقع اگر در دوره‌ی سعدی، این مطلب از محالات بوده، باید جامعه‌ی ایرانی را زیر ذره‌بین نقد دید که سیر زندگی چگونه گشته، که قرنی نگذشته از این سخن، حافظ بزرگ همشهری سعدی، چرا گفته است: «عشق می ورزم و ...
بیشتر بخوانید